Επιγονατιδομηριαίο Σύνδρομο

Το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου, αποτελεί μία από τις πιο συχνές μυοσκελετικές διαταραχές και έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο δύσκολες σε διαχείριση παθολογίες. Ονομάζεται συχνά «γόνατο του δρομέα ή του άλτη» διότι συναντάται συχνά σε αθλητές, ειδικά σε γυναίκες και νεαρής ηλικίας άτομα, αν και μπορεί να εμφανισθεί εξίσου και σε μη αθλούμενους ασθενείς. Ο πόνος και η δυσκαμψία που προκαλεί κάνουν πολύ δύσκολο το ανέβασμα σκαλοπατιών ή το σκύψιμο επί του γόνατος ή ακόμα και την εκτέλεση πολλών καθημερινών δραστηριοτήτων. Τα αίτια που μπορούν να συμβάλλουν στην εμφάνιση αυτού του συνδρόμου είναι πολλά. Προβλήματα που αφορούν την ευθυγράμμιση της επιγονατίδας ή ακόμα και η υπερβολική χρήση της άρθρωσης σε αθλητικές δραστηριότητες υψηλής ενέργειας συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτού του συνδρόμου.

Η γνώση της ανατομίας της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης είναι απαραίτητη για την κατανόηση της παθογένειας του συνδρόμου. Η κλινική διάγνωση θεωρείται πολυπαραγοντική και γίνεται συχνά μετά από προσεκτική αξιολόγηση των αιτιών του πόνου.

Φυσιολογικά η επιγονατίδα είναι ευθυγραμμισμένη για να ολισθαίνει ομαλά στην μηριαία τροχιλία (ανατομική κατασκευή στο μηριαίο οστό). Σε ασθενείς με σύνδρομο επιγονοπιδομηριαίου πόνου η επιγονατίδα συνήθως δεν είναι σωστά ευθυγραμμισμένη. Έτσι τα φορτία στην άρθρωση δεν κατανέμονται με ομαλό τρόπο και δημιουργείται πόνος και δυσλειτουργία στην άρθρωση.

Τα συμπτώματα οφείλονται στις αλλοιώσεις των αρθρικών επιφανειών της επιγονατίδας ή/και της μηριαίας τροχιλίας (σημείο τριβής ανάμεσα στην επιγονατίδα και το μηριαίο οστό). Δεν συνοδεύεται πάντοτε από πόνο και συχνά ο βαθμός των αλλοιώσεων δεν σχετίζεται απολύτως με τα συμπτώματα.

Συνήθως ο ασθενής:

• Έχει πόνο ή κάψιμο μπροστά στα γόνατα.

• Ακούει ήχους στο γόνατο και περισσότερο όταν σηκώνεται μετά από αρκετή ώρα καθίσματος.

• Αισθάνεται πόνο στο ανέβασμα και το κατέβασμα σκαλοπατιών.

• Δυσκολεύεται να κάνει βαθύ κάθισμα.

• Αναφέρει πόνο έπειτα από παρατεταμένη καθιστική στάση με τα γόνατα λυγισμένα, δυσκολία όταν σηκώνεται μετά από πολλή ώρα καθίσματος.

• Νιώθει πόνο κατά την άθληση η έντονη δραστηριότητα.

Σκοπός της θεραπείας είναι η ανακούφιση από τον πόνο και η αποκατάσταση του εύρους κίνησης και δύναμης του γόνατος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου αντιμετωπίζεται συντηρητικά (μη χειρουργικά).

Συντηρητική Θεραπεία

Πρέπει ο ασθενής να διακόπτει όλες εκείνες τις δραστηριότητες που του προκαλούν πόνο. Παράλληλα γίνεται χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, παγοθεραπεία και συνιστάται αποφυγή δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν την κατάσταση της επιγονατίδας.

Παράλληλα με την αλλαγή δραστηριοτήτων και της λήψης ΜΣΑΦ, ο Ορθοπαιδικός μπορεί να συστήσει:

• Φυσικοθεραπεία: Συγκεκριμένες ασκήσεις υπό παρακολούθηση βοηθούν στην ανάκτηση του εύρους κίνησης και της δύναμης. Ειδικότερα η ενδυνάμωση του τετρακεφάλου μυός βοηθάει στην σταθεροποίηση της επιγονατίδας.

• Ορθωτικά: Ειδικά ένθετα υποδημάτων που βοηθούν στην ευθυγράμμιση και σταθεροποίηση του κάτω άκρου, μειώνοντας τα φορτία στο γόνατο.

Χειρουργική Θεραπεία

Η χειρουργική θεραπεία επιστρατεύεται πολύ σπάνια για να αντιμετωπιστεί το σύνδρομο του επιγονατιδομηριαίου πόνου. Αφορά περιπτώσεις που δεν ανταποκρίθηκαν στην συντηρητική αγωγή.

Οι χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν:

• Αρθροσκόπηση: Ο χειρουργός εισάγει στο γόνατο μια μικρή κάμερα μέσα από μικρές τομές. Με τη βοήθεια ειδικών εργαλείων μπορεί να επέμβει στις διάφορες δομές της άρθρωσης.

• Χειρουργικός καθαρισμός: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η απομάκρυνση του κατεστραμμένου αρθρικού χόνδρου από την επιφάνεια της επιγονατίδας μπορεί να προσφέρει ανακούφιση από τον πόνο.

• Απελευθέρωση των έξω καθεκτικών συνδέσμων (Lateral Release): Η απελευθέρωση των έξω καθεκτικών συνδέσμων χαλαρώνει τους ιστούς και επιτρέπει την σωστή και ανεμπόδιστη ολίσθηση της επιγονατίδας στην τροχιλία.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η ευθυγράμμιση της επιγονατίδας γίνεται μέσω της μετακίνησης του κνημιαίου κυρτώματος (οστεοτομία) και της καθήλωσής του προς τα έσω του γόνατος με βίδες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η επιγονατίδα ολισθαίνει ανεμπόδιστα και με μικρότερη τριβή στην τροχιλία.