Ορογονοθυλακίτιδα Χηνείου Ποδός

Ο ορογόνος θύλακος του χήνειου ποδός εντοπίζεται στην μέσα πλευρά του γόνατος κάτω από το επίπεδο της άρθρωσης. Οι ορογόνοι θύλακοι είναι μικροί “σάκοι” με ζελατινώδες περιεχόμενο που ανευρίσκονται σε πολλά μέρη του σώματος. Περιέχουν μικρή ποσότητα υγρού και συμβάλλουν στην μείωση της τριβής μεταξύ των ιστών. Ο χήνειος πόδας είναι ένα ισχυρό τενόντιο σύμπλεγμα που σχηματίζεται από την κατάφυση τριών τενόντων, στην έσω επιφάνεια του άνω τριτημορίου της κνήμης.

Η τενοντοπάθεια, ή αλλιώς ορογονοθυλακίτιδα, του χήνειου πόδα αναφέρεται σε φλεγμονή στο συγκεκριμένο τένοντα η οποία είναι αποτέλεσμα ερεθισμού του θύλακα και παραγωγής επιπλέον υγρού που προκαλεί πρήξιμο και πίεση στα γειτονικά μέρη του γόνατος. Στην περιοχή που βρίσκεται ο χήνειος πόδας δύο παθολογικές καταστάσεις μπορούν να αναπτυχθούν. Είτε τενοντίτιδα των τενόντων του χήνειου πόδα, είτε φλεγμονή του ορογόνου θυλάκου της περιοχής (ορογονοθυλακίτιδα του χήνειου πόδα: διάταση του θυλάκου από υπερπλήρωση του με υγρό λόγω της φλεγμονώδους εξεργασίας που ακολουθεί τον ερεθισμό του θυλάκου από την τριβή), είτε ο συνδυασμός αυτών των δύο.

Είναι αποτέλεσμα υπέρχρησης των τενόντων του χήνειου πόδα καθώς και της συνεχόμενης τριβής του ομώνυμου θυλάκου. Εμφανίζεται κυρίως σε αθλητές αλλά σε διάφορες περιπτώσεις με ύπαρξη παραγόντων όπως:

• Οστεοαρθρίτιδα γόνατος.

• Ρευματοειδής αρθρίτιδα.

• Παχυσαρκία.

• Σακχαρώδης διαβήτης.

• Λανθασμένες τεχνικές προπόνησης, πχ χωρίς διατάσεις ή χωρίς προθέρμανση.

• Στροφή του γόνατος.

• Σφιχτοί μύες.

• Ρήξη έσω μηνίσκου.

• Πλατυποδία, Βλαισό γόνατο.

• Άμεσος τραυματισμός της περιοχής.

Τα συμπτώματα της ορογονοθυλακίτιδας του χήνειου πόδα περιλαμβάνουν:

• Σταδιακά αυξανόμενο πόνο στην έσω πλευρά της κνήμης, δύο με τρία εκατοστά κάτω από το γόνατο.

• Πόνο κατά την άσκηση ή το ανέβασμα σκαλιών.

Στην σωστή διάγνωση απαραίτητη είναι η λήψη ενός καλού ιστορικού καθώς και η φυσική εξέταση του ασθενούς, με προσοχή στην ύπαρξη άλλων παθογενειών γιατί ο εντοπισμός της φέρει συμπτώματα που προκαλούνται από άλλες ασθένειες και πρέπει να βρεθεί η πραγματική αιτία για την σωστότερη και μόνιμη αντιμετώπιση και όχι μόνο συμπτωματική.

Όσον αφορά τις εξετάσεις, οι ακτινογραφίες δεν έχουν καμία διαγνωστική αξία στην χήνεια θυλακίτιδα, αλλά μας δίνουν πληροφορίες για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων.

Η μαγνητική - MRI αποτυπώνει διόγκωση του χήνειου θυλάκου η οποία συνυγορεί υπέρ της θυλακίτιδας. Με το υπερηχογράφημα μπορούμε εύκολα και άμεσα να ξεχωρίσουμε την χήνεια θυλακίτιδα από άλλες επώδυνες παθήσεις της περιοχής.

Συντηρητική Θεραπεία

Η θεραπεία της τενοντίτιδας / θυλακίτιδας του χήνειου πόδα θα πρέπει να ακολουθήσει τις βασικές αρχές της θεραπευτικής προσέγγισης των κακώσεων από υπέρχηση.

• Αποφόρτιση – ανάπαυση της πάσχουσας περιοχής.

• Κρυοθεραπεία, ανάρροπη θέση, περίδεση και αποχή από έντονες δραστηριότητες.

• Χρήση από του στόματος μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών σκευασμάτων για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Αν κάποιος δεν μπορεί να λάβει αντιφλεγμονώδη, τότε μπορεί να κάνει τοπική χρήση αντιφλεγμονώδους σκευάσματος (αλοιφή, διάλυμα).

• Φυσιοθεραπεία (ηλεκτροθεραπεία, υπέρηχοι, laser κ.α.).

• Αν απαιτηθεί γίνεται τοπική έγχυση κορτιζονούχου σκευάσματος (έγχυση κοτριζόνης).

• Τοπική έγχυση πλάσματος πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP).

Χειρουργική Θεραπεία

Ένα πολύ μικρό ποσοστό ασθενών δεν ανταποκρίνεται στις παραπάνω θεραπευτικές παρεμβάσεις. Σε αυτούς τους ασθενείς η χειρουργική αντιμετώπιση της τενοντίτιδας / θυλακίτιδας του χήνειου πόδα περιλαμβάνει την χειρουργική αφαίρεση του ορογόνου θύλακος. Η επέμβαση αυτή γίνεται με νοσηλεία μίας ημέρας, είναι ασφαλής και ο ασθενής επιστρέφει πλήρως στις δραστηριότητές του μέσα σε 2 - 3 εβδομάδες.