Ρήξη Πλαγίων Συνδέσμων

Οι πλάγιοι σύνδεσμοι του γόνατος είναι δύο, ο έσω πλάγιος και ο έξω πλάγιος. Οι παραπάνω σύνδεσμοι βρίσκονται στα πλάγια εκατέρωθεν του γόνατος. Μαζί με τον πρόσθιο και τον οπίσθιο χιαστό αποτελούν τους τέσσερις βασικούς συνδέσμους του γόνατος. Προσφέρουν κυρίως σταθερότητα στο γόνατο κατά το πλάγιο επίπεδο. Ο έσω πλάγιος σταθεροποιεί την έσω πλευρά του γόνατος ενώ ο έξω πλάγιος σταθεροποιεί την έξω πλευρά.

Ο τραυματισμός συμβαίνει όταν μία εξωτερική δύναμη ασκηθεί πλευρικά στην άρθρωση του γόνατος είτε από την έσω είτε από την έξω πλευρά. Οι κακώσεις ή ρήξεις των πλάγιων συνδέσμων συνυπάρχουν αρκετά συχνά μαζί με ρήξεις των χιαστών ή ρήξεις των μηνίσκων. Οι τραυματισμοί στους πλάγιους χιαστούς συνδέσμους μπορούν να κυμανθούν από απλή διάταση έως και πλήρη ρήξη και κατηγοριοποιούνται σε 3 βαθμούς:

• 1ου βαθμού: Όταν ο σύνδεσμος παρουσιάζει ελαφρά διάταση αλλά διατηρεί τη σταθερότητα στο γόνατο.

• 2ου βαθμού: Όταν ο σύνδεσμος παρουσιάζει διάταση και μερική ρήξη των ινών.

• 3ου βαθμού: Όταν ο σύνδεσμος παρουσιάζει πλήρη ρήξη και δεν παρέχει πλέον σταθερότητα στο γόνατο.

Όταν οι πλάγιοι σύνδεσμοι υφίστανται οποιουδήποτε βαθμού ρήξη εμφανίζουν συμπτώματα που περιλαμβάνουν:

• Πόνο στην εσωτερική ή την εξωτερική πλευρά του γόνατος ανάλογα με το ποια πλευρά έχει τραυματιστεί, τοπική ευαισθησία κατά την ψηλάφηση της πάσχουσας περιοχής.

• Οίδημα στο σημείο του τραυματισμού.

• Αίσθηση αστάθειας στο γόνατο.

• Δυσκολία στο περπάτημα.

• Απώλεια του πλήρους εύρους της κίνησης.

Μετά την κλινική εξέταση, συνήθως απαιτούνται απεικονιστικές εξετάσεις( ακτινογραφίες και μαγνητική) για να διαπιστωθεί ο βαθμός της διάτασης ή/ και ρήξης των πλάγιων συνδέσμων, ενώ συμπληρωματικά μπορεί να γίνει και υπέρηχος μυοσκελετικού για τη λεπτομερέστερη διερεύνηση της βλάβης,με στόχο να αποφασιστεί από τον ορθοπαιδικό γιατρό η κατάλληλη θεραπεία.

Αναλόγως του βαθμού ρήξης και του εύρους της βλάβης ακολουθείται:

Συντηρητική Θεραπεία

• Τον κανόνα RICE, δηλαδή Rest (ξεκούραση), Ice (παγοθεραπεία), Compress (περίδεση) και Elevate (ανύψωση) ώστε να περιοριστεί το οίδημα.

• Παγοθεραπεία.

• Χρήση ειδικού μηροκνημικού νάρθηκα γόνατος.

• Φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη.

• Φυσικοθεραπεία (πλήρες πρόγραμμα ασκήσεων ενδυνάμωσης).

Η επούλωση εξαρτάται από το βαθμό της βλάβης και συνήθως χρειάζεται από 3 έως 6 εβδομάδες. Είναι απαραίτητο να γίνει σωστή αποκατάσταση της ρήξης του έσω και έξω πλαγίου συνδέσμου με προσεκτική τήρηση των βημάτων της θεραπείας, καθώς και η αρχική αντιμετώπιση τυχόν άλλων συνδεσμικών βλαβών. Η λανθασμένη αποθεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια αστάθεια του γόνατος.

Χειρουργική Θεραπεία

Στην περίπτωση που η ρήξη δεν αντιμετωπίζεται με συντηρητική θεραπεία ή έγινε λανθασμένη αποθεραπεία και στις περιπτώσεις χρόνιας αστάθειας ενός από τους πλάγιους συνδέσμους η χειρουργική αποκατάσταση αποτελεί τη λύση του προβλήματος. Στόχος της χειρουργικής αποκατάστασης είναι η σταθεροποίηση του γόνατος με απώτερο στόχο την αποφυγή δευτερογενών βλαβών που μπορεί να επέλθουν λόγω της αστάθειας όπως η ρήξη μηνίσκου, τραυματισμός αρθρικού χόνδρου και οστεοαρθρίτιδα.