Δισκοπάθεια

Η δισκοπάθεια είναι πάθηση που προκύπτει όταν ένας από τους μεσοσπονδύλιους δίσκους που απορροφούν τους κραδασμούς παρεκτοπίζεται και προεξέχει. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αποτελούνται από ένα ισχυρό, ινώδες εξωτερικό στρώμα και ένα μαλακό, ζελατινώδη πυρήνα. Όταν ο πυρήνας εξωθείται προς τα έξω, παραμορφώνεται το σχήμα του δίσκου. Αυτό ονομάζεται πρόπτωση δίσκου. Όταν διαρρηγνύεται το εξωτερικό περίβλημα, σχηματίζεται κήλη στον δίσκο. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, οι ιστοί που περιβάλλουν τον δίσκο υφίστανται οίδημα και φλεγμονή.

Οι ιστοί όπου εντοπίζεται το οίδημα και η φλεγμονή, μαζί με τον δίσκο, ενδέχεται να πιέζουν κάποιο νωτιαίο νεύρο (π.χ το ισχιακό νεύρο με αποτέλεσμα την ισχιαλγία), προξενώντας πόνο σε όλο το μήκος του συγκεκριμένου νεύρου. Η δισκοπάθεια προσβάλλει συνηθέστερα άτομα ηλικίας από 25 έως 45 ετών και είναι ελαφρώς συχνότερη στον ανδρικό πληθυσμό.

Η εκφυλιστική σπονδυλαρθροπάθεια της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης συνήθως εκδηλώνεται με μια μικρή οσφυαλγία, αν είναι πιο σοβαρά τα πράγματα αυτή η απλή οσφυαλγία δεν παρέρχεται με ένα απλό φάρμακο, είναι με έντονο πόνο στη μέση και ακτινοβολία προς τη ράχη και τις γλουτιαίες περιοχές και σε πιο σοβαρές περιπτώσεις που μιλάμε για κοίλη ή κοίλες μεσοσπονδύλιων δίσκων, έχουμε την οσφυαλγία συν την ισχιαλγία δηλαδή την οσφυοισχιαλγία και πολύ σπανία μόνο ισχιαλγία η οποία εκδηλώνεται με έντονο πόνο, που πολλές φόρες συνδυάζεται με κάψιμο, ή με μούδιασμα του μηρού.

Σε ό,τι αφορά τα συμπτώματα της πάθησης, αυτά μπορεί να αναπτυχθούν σε διάστημα μερικών εβδομάδων ή να εμφανιστούν αιφνίδια.

Γενικά, περιλαμβάνουν τα εξής:

• Αμβλύ πόνο στην πάσχουσα περιοχή.

• Μυϊκό σπασμό.

• Δυσκαμψία.

• Δυσχέρεια στην κίνηση.

Αν ο δίσκος πιέζει κάποιο νωτιαίο νεύρο, τότε μπορεί ο ασθενής να παρουσιάσει και άλλα συμπτώματα, όπως:

• Αδυναμία ή περιορισμένη κίνηση του ποδιού ή του μπράτσου (αν η πάσχουσα περιοχή είναι στον αυχένα).

• Μυρμηκίαση ή μούδιασμα στο πόδι ή στο μπράτσο.

• Ακόμη πιο έντονο πόνο.

• Μειωμένη λειτουργία της ουροδόχου κύστης ή / και του εντέρου.

Συντηρητική Θεραπεία

Η θεραπεία συνήθως είναι συντηρητική και περιλαμβάνει ανάπαυση, φάρμακα για ανακούφιση από τον πόνο και φυσικοθεραπεία. Η φυσικοθεραπεία και οι ειδικές ασκήσεις θα συμβάλλουν στη μείωση του πόνου, στην εξάλειψη των μυϊκών σπασμών και στην ταχύτερη ανάρρωση.

Χειρουργική Θεραπεία

Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να συνιστάται σε σοβαρές περιπτώσεις δισκοπάθειας που δεν ανταποκρίνονται στις συντηρητικές θεραπείες. Διαδικασίες όπως η δισκεκτομή, η λαμινεκτομή ή η σπονδυλοδεσία μπορεί να πραγματοποιηθούν για την αφαίρεση του κατεστραμμένου δίσκου, την αποσυμπίεση των νεύρων ή τη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.