Αστάθεια Ώμου - Εξάρθρωση Ώμου

Η άρθρωση του ώμου εκτελεί μεγάλο εύρος κινήσεων σε πολλαπλά επίπεδα. Αυτή η ελευθερία κινήσεων πραγματοποιείται σε βάρος της σταθερότητας της άρθρωσης με αποτέλεσμα την επιρρέπεια του ώμου σε υποτροπές. Έτσι, ο ώμος είναι η άρθρωση με το μεγαλύτερο εύρος κίνησης στο σώμα μας αλλά και η άρθρωση που εξαρθρώνεται συχνότερα. Για να είναι σταθερή η άρθρωση πρέπει να συνεργάζονται αρμονικα τα οστά, οι σύνδεσμοι, οι μύες και ο θύλακος.

Ως αστάθεια ώμου ορίζεται η πάθηση εκείνη στην οποία παρατηρείται μια αισθητή ανεπάρκεια των στοιχείων πέριξ της άρθρωσης του ώμου. Παρατηρείται αδυναμία διατήρησης της κεφαλής του βραχιονίου στη φυσιολογική της θέση μέσα στην άρθρωση (ωμογλήνη). Ο όρος περιγράφει τι συμβαίνει όταν η κεφαλή του βραχιονίου διαχωρίζεται από την ωμογλήνη. Αυτό μπορεί να είναι ένας πολύ γρήγορος μερικός διαχωρισμός που διαρκεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα και επανέρχεται στην αρχική του θέση (υπεξάρθρημα), ή μπορεί να είναι ένας πιο σοβαρός διαχωρισμός όπου η σφαίρα και η υποδοχή μένουν μόνιμα εκτός θέσης και δεν αρθρώνονται ούτε επικοινωνούν πια μεταξύ τους δηλαδή όλο το χέρι διαχωρίζεται από τον υπόλοιπο σκελετό (εξάρθρημα).

Μπορεί να δημιουργηθεί από μεγάλους τραυματισμούς ή συνεχόμενους μικροτραυματισμούς που σταδιακά αυξάνουν την πιθανότητα να «ξαναβγεί» ο ώμος από τη θέση του αλλά και να εμφανιστεί όταν ένα άτομο είτε γεννιέται είτε αναπτύσσει χαλαρότητα στους ιστούς της άρθρωσης του ώμου. Μόλις ένας ώμος εξαρθρωθεί, είναι ευάλωτος σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια αστάθειας και συνεχιζόμενα εξαρθρήματα. Όταν ο ώμος είναι χαλαρός και γλιστράει από τη θέση του επανειλημμένα και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ή τραυματισμό, αυτό ονομάζεται χρόνια αστάθεια.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα ενός εξαρθρωμένου ώμου περιλαμβάνουν:

• Αίσθηση ή ακρόαση ενός δυνατού ήχου στον ώμο.

• Πολύ έντονος πόνος και αδυναμία μετακίνησης του ώμου, ανύψωσης χεριού πάνω από το κεφάλι.

• Παραμόρφωση στην περιοχή του ώμου, Οίδημα.

• Μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή αδυναμία στο χέρι ή τα δάχτυλα (νευρολογική πάρεση βραχιονίου πλέγματος).

Αυτό που παρατηρείται συνήθως είναι ότι όσο μικρότερη είναι η ηλικία του ασθενούς κατά το πρώτο εξάρθρημα και όσο μεγαλύτερο είναι το επίπεδο της δραστηριότητάς του, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα νέων υποτροπών-εξαρθρημάτων, ενώ τα επεισόδια των υποτροπών προκαλούνται με μεγαλύτερη ευκολία. Οι ασθενείς μπορεί να αισθάνονται ότι ο ώμος τους «γλιστρά», υποχωρεί, ή βγαίνει από την άρθρωση. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ανασφάλεια όσον αφορά τη χρήση του ώμου σε γενικές εργασίες και κινήσεις της καθημερινής ζωής, στην εργασία και κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων.

Εκτός της κλινικής εξέτασης ο γιατρός θα προχωρήσει σε απεικονιστικές εξετάσεις ( ακτινογραφία, αξονική και μαγνητική) για να έχει πιο σαφή εικόνα της αιτίας του προβλήματος.

Η θεραπεία για το εξάρθρημα του ώμου καθορίζεται από διαφορετικούς παράγοντες, όπως:

• Την ηλικία του ασθενούς, κατά τον πρώτο τραυματισμό ή εξάρθρημά του.

• Τον αριθμό των εξαρθρημάτων.

• Το είδος και το επίπεδο της αθλητικής του δραστηριότητας.

• Τις οστικές κακώσεις που προκλήθηκαν κατά τον τραυματισμό.

• Τη χαλαρότητα των συνδέσμων του.

Μετά την ανάταξη, αποφασίζεται η μέθοδος αντιμετώπισης, συντηρητική ή ελάχιστα επεμβατική (αρθροσκόπηση), που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ενδεικτικά, αναφέρονται:

• Οι υπάρχουσες βλάβες.

• Η ύπαρξη οστικών κακώσεων και το μέγεθος αυτών.

• Η ηλικία του πάσχοντα κατά το πρώτο εξάρθρημα.

• Ο αριθμός των εξαρθρημάτων.

• Οι αθλητικές δραστηριότητες του πάσχοντα.

Συντηρητική θεραπεία

• Αποφυγή δραστηριοτήτων που ενισχύουν τα συμπτώματα.

• Ακινητοποίηση του ώμου σε ειδικό φάκελο-ανάρτηση για χρονικό διάστημα 2 - 4 εβδομάδων μέχρι να υποχωρήσει ο πόνος.

• Λήψη παυσιπόνων και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.

• Παγοθεραπεία.

• Φυσικοθεραπεία με κινησιοθεραπεία και ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών της ωμικής ζώνης.

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική επέμβαση προσφέρεται σε νεαρές ηλικίες ή σε ηλικιωμένους ασθενείς που είναι ενεργοί και αθλούνται αλλά και κάνουν χειρωνακτικές εργασίες της αρεσκείας τους. Η παρουσίας συνοδών κακώσεων επίσης αντιμετωπίζεται με χειρουργείο.

Γίνεται η αρθροσκόπηση ώμου, πιο συγκεκριμένα η αρθροσκοπική σταθεροποίηση και προσφέρει μόνιμη, αξιόπιστη και οριστική λύση.